دیوانگاه

لغت نامه دهخدا

دیوانگاه. [ دی ] ( اِ مرکب ) محکمه. دیوانخانه. دیوانگه. جای و مستقر دیوانیان.
دیوانگاه. [ دی ] ( اِخ ) دهی است از دهستان سرولایت بخش سرولایت شهرستان نیشابور با 677 تن سکنه. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9 ).