تیزباد

لغت نامه دهخدا

تیزباد. ( اِ مرکب ) بادی سخت و تند. بادی طوفان زا :
که گر گیو و گودرز و آن دیوزاد
شوند ابر غرنده یا تیزباد.فردوسی.چنان بد که روزی یکی تیزباد
برآمد غمی گشت ازو رشنواد.فردوسی.رجوع به تیز و دیگر ترکیبهای آن شود.

دانشنامه آزاد فارسی

تیزْباد
(یا: دیزباد) گردنه ای در استان خراسان رضوی، شهرستان نیشابور. در سر راه نیشابور به مشهد قرار دارد. ارتفاع آن ۱۳۰۰ متر است.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال رابطه فال رابطه فال فرشتگان فال فرشتگان فال عشق فال عشق فال تماس فال تماس