خذل
دانشنامه اسلامی
رها کردن. یاری نکردن. «خَذَلَهُ خَذْلاً وَ خِذْلاناً: تَرَکَ نُصْرَتَهُ وَ اِعانَتَهُ» به نظر راغب خذلان آن است که به یاری دوستی امیدوار باشی و او تو را رها کند. اگر خدا شما را رها کند و یاری ندهد پس کیست که بعد از او شما را نصرت دهد؟. * خذول صیغه مبالغه است یعنی شیطان بسیار رها کننده و خوار کننده انسان است. امیدوار میکند و خوار میگرداند. . این کلمه تنها سه بار در قرآن مجید آمده است نهج البلاغه در حکمت 17 درباره آنانکه در جنگ امام را یاری نکردند و در خانههای خود نشستند فرموده: «خَذَلُوا الْحَقَّ وَلَمْ یَنْصُرُا الْباطِلَ» حق را رها کردند و باطل را نیز یاری ننمودند
