جیت

لغت نامه دهخدا

جیت. [ ج َ ] ( ع مص ) بکلمه جوت جوت خواندن شتران را. ( منتهی الارب ).
جیة. [ جی ی َ ] ( ع ص ) بوگرفته و گندیده. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ): ماء جیة؛ آب ایستاده و پارگین و چاه بوگرفته و گنده. ( منتهی الارب ). و گاهی بتخفیف یاء استعمال شود. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).

فرهنگ فارسی

بکلمه جوت جوت خواندن شتر را

دانشنامه عمومی

جیت ( به لاتین: Jit ) یک روستا در دولت فلسطین است که در استان قلقیلیه واقع شده است. جیت ۲٬۳۲۰ نفر جمعیت دارد و ۵۰۱ متر بالاتر از سطح دریا واقع شده است.