دانشنامه اسلامی
اسماعیل صادق الوعد علیه السلام از نعمت های فراگیر الهی برخوردار بود: «واذکر فی الکتـب اسمـعیل... • اولـئک الذین انعم الله علیهم من النبیین...» . و در کتاب آسمانی خود از اسماعیل یاد کن... • آنها پیامبرانی بودند که خداوند مشمول نعمتشان قرار داده بود.... ( اطلاق «انعم الله علیهم» توسعه و فراگیری نعمت های الهی را نشان می دهد. )
برگزیدگی
خداوند در قرآن کریم اسماعیل صادق الوعد علیه السلام را از پیامبران برگزیده الهی بر شمرده است: «واذکر فی الکتـب اسمـعیل... • اولـئک الذین انعم الله علیهم من النبیین... وممن هدینا واجتبینآ...» و در کتاب آسمانی خود از اسماعیل یاد کن... • آنها پیامبرانی بودند که خداوند مشمول نعمتشان قرار داده بود... و از دودمان آنها که هدایت کردیم و برگزیدیم.... کلمه «اولئک » اشاره به نامبردگان در آیات قبل است ، یعنی به زکریا ، یحیی ، مریم ، عیسی ، ابراهیم ، اسحاق ، یعقوب ، موسی ، هارون ، اسماعیل و ادریس علیهم السلام. در سابق هم به این نکته اشاره کردیم که از سیاق آیات سوره بر می آید، داستانهائی که در آن آورده شده به عنوان مثل است ، و این آیه و دو آیه بعدش نتیجه ای است که از آن مثالها استخراج شده است ، و لازمه این نظریه این است که کلمه «اولئک» اشاره به عین نامبردگان در همه داستانها بوده و مبتداء باشد و جمله «الذین انعم اللّه علیهم» صفت آن و جمله «اذا تتلی علیهم ...» خبر آن باشد.این آن نظریه ای است که تدبر در سیاق آن را افاده می کند، و اگر جمله «الذین انعم اللّه علیهم» را خبر کلمه «اولئک» بگیریم ، و در نتیجه جمله «اذا تتلی علیهم» خبر بعد از خبر باشد، معنایی به دست می آید که آنطور که باید با سیاق آیه ملائمت و سازگاری داشته باشد ندارد. در این آیه خدای عز و جل خبر داده که بر این نامبردگان انعام نمود، و این معنا را مطلق هم آورده ، و این اطلاق کلام دلالت می کند بر اینکه نعمت الهی از هر سو به ایشان احاطه دارد و دیگر از هیچ سوء و جهتی نقمت و نکبت ندارند، پس اینان اهل سعادت و فلاح به تمام معنی الکلمه هستند.
توصیه به زکات
...
