احکام قطع طریقی

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] احکام قطع طریقی به احکام اصولیِ مترتب بر قطع طریقی اطلاق می شود.
احکام قطع طریقی، مقابل احکام قطع موضوعی می باشد و به معنای خصوصیات، آثار و فوایدی است که بر قطع طریقی مترتب می گردد، مانند:۱. طریقیت قطع همان کشف از واقع است؛ به این معنا که قطع طریقی همانند پنجره ای است که از آن به واقع نظر می شود و واقع را به طور تام نشان می دهد؛۲. طریقیت ذاتی قطع طریقی، مانع از آن است که شارع بتواند مکلف را وادار نماید بر خلاف آن عمل کند؛۳. امارات و اصول عملی می توانند از جانب شارع، جانشین قطع طریقی گردند؛۴. حجیت قطع؛ یعنی قابلیت استناد به قطع در استنباط احکام شرعی ، که لازمه آن، منجزیت و معذریت می باشد.
عناوین مرتبط
۱. ↑ آخوندخراسانی، محمدکاظم بن حسین، کفایة الاصول، ص۲۶۳.
...
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم