معنی سنبل ختایی

لغت نامه دهخدا

سنبل ختایی. [ سُم ْ ب ُ ل ِ خ َ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) بسیار شبیه به گلپر است و در نقاط مرطوب کاشته میشود. ( گیاه شناسی گل گلاب ص 236 ). رجوع به کارآموزی داروسازی ص 183 شود.

دانشنامه عمومی

سنبل ختایی ( نام علمی: Angelica archangelica ) گیاهی دو ساله ( به ندرت سه ساله ) از تیره چتریان است که در بسیاری از کشورهای دنیا به خاطر خاصیت دارویی آن کشت می شود. مواد موثره این گیاه به عنوان بادشکن، ضد نفخ، گوارنده غذا و همچنین اشتهاآور کاربرد دارد و در صنایع داروسازی، صنایع غذایی و آرایشی و بهداشتی از آن استفاده می شود. سنبل ختایی معمولاً به عنوان باغ سنبل، روح القدس و سنبل نروژی شناخته می شود که یک گیاه دوساله از خانواده چتریان است، یک زیرگونه است که ساقه ها و ریشه ها برای بو و عطر خوش کشت داده می شود. مانند چندین نوع دیگر از چتریان بوده، ظاهری شبیه به چند گونه سمی دارد ( شوکران، گلپر و … ) و نباید قبل از اینکه با اطمینان کامل شناسایی شدند مصرف شوند. هم خانواده های آن Archangelica officinalis Hoffm و Archangelica officinalis var. himalaica C. B. Clarke می باشند.
سنبل ختایی (سرده). سنبل ختایی ( انگلیسی: angelica ) بومی مناطق معتدل و زیر قطبی نیمکره شمالی است که تا شمال ایسلند ، لاپلند و گرینلند می رسد. آنها به 1 - 3 متر ( 3 فوت 3 در 9 فوت 10 اینچ ) بلند می شوند ، دارای برگهای بزرگ دو شاخه و چترهای مرکب بزرگ از گلهای سفید یا سفید مایل به سبز. عمدتا در چین یافت می شود ، استفاده اصلی آن برای دارو بود. این تغییرات در آناتومی میوه ، مورفولوژی برگ و ساختارهای زیرزمینی را نشان می دهد. ژن ها بسیار چند شکل هستند.
سنبل ختایی ( نام علمی: Angelica ) نام یک سرده از تیره چتریان است.