مفرح

واژه مفرح به معنای شاداب‌کننده یا سرورآور است. این واژه برای توصیف چیزهایی به کار می‌رود که موجب شادی، نشاط، و خوشحالی می‌شوند. به طور کلی، می‌توان گفت که مفرح به هر چیزی که حالتی شاداب و خوشایند ایجاد کند، اطلاق می‌شود.

کاربردهای این کلمه

تفریحات: فعالیت‌ها یا سرگرمی‌هایی که برای تفریح و استراحت انجام می‌شوند، مانند بازی‌ها، سفرها، و فعالیت‌های هنری. این نوع تفریحات می‌توانند به فرد احساس آرامش و شادی بدهند و به عنوان یک راه مؤثر برای فرار از استرس‌های روزمره شناخته شوند.

شخصیت: افرادی که با رفتارهای خود موجب شادی و خوشحالی دیگران می‌شوند، ممکن است به عنوان مفرح توصیف شوند. این افراد معمولاً با حس شوخ‌طبعی، خوش‌برخوردی و مهربانی خود، فضای مثبتی را در اطراف خود ایجاد می‌کنند و می‌توانند دیگران را به خندیدن و شاد بودن ترغیب کنند.

موسیقی و هنر: آثار هنری و موسیقی‌هایی که احساس خوشحالی و شادابی را منتقل می‌کنند. این نوع آثار معمولاً با ریتم‌های شاداب، ملودی‌های دلنشین و مضامین مثبت همراه هستند و می‌توانند تأثیر عمیقی بر روحیه شنوندگان و بینندگان بگذارند.

نامی دخترانه

این اسم به طور کلی تداعی‌کننده شادی و نشاط است و می‌تواند احساس خوشحالی و انرژی مثبت را به همراه داشته باشد. انتخاب نام مفرح برای یک دختر می‌تواند نمادی از امید، شادابی و زندگی پرنشاط باشد و به او انگیزه دهد تا در زندگی‌اش همواره به دنبال شادی و خوشحالی باشد.

تصویر معنی مفرح

لغت نامه دهخدا

مفرح.[ م ُ رَ ] ( ع ص ) نیازمند محتاج مغلوب. || آنکه نسب او شناخته نگردد و موالات نکرده باشد. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || کشته که در میان دو ده یا در دشت دوردست یافته شود. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). کشته ای که بین دو ده یافته شود و بعضی گویند این کلمه «مُفْرَج » با جیم است. ( از اقرب الموارد ).
مفرح. [ م ُ رِ ] ( ع ص ) شادمانی آورنده. ( ناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ). و رجوع به افراح شود.
مفرح. [ م ُ ف َرْ رِ ] ( ع ص ) فرحت دهنده. ( غیاث ) ( آنندراج ). شادمانی آورنده. هر چیزی که شادمانی آورد و فرح بخشد و خوشحالی دهد. ( ناظم الاطباء ). فرح بخش. شادی آور. مسرت بخش. دلگشا. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ): آوازهای خوش مفرح مثل غنا از آن استماع می کردند. ( جهانگشای جوینی چ قزوینی ج 1 ص 40 ). هر نفسی که فرومی رود ممد حیات است و چون برمی آید مفرح ذات. ( گلستان ).
- مفرح گری؛ مفرح گر بودن که عبارت از فرحت رسانیدن است. ( آنندراج ):
ندید از غمش تا مفرح گری
به قهقه نیفتاد کبک دری.ملاطغرا ( از آنندراج ).- مفرح نامه؛ نامه فرح انگیز. نامه ای که خواندن آن دل را شادمان و پرنشاط سازد. در شاهد زیر از نظامی مراد منظومه «خسرو و شیرین » است:
مفرح نامه دلهاش خوانند
کلید بند مشکلهاش خوانند.نظامی ( خسرو و شیرین چ وحید ص 2 ). || ( اِ ) ( اصطلاح طب )داروی مقوی دل. ( منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ). نام دوای مرکب که شیرین و خوشمزه و خوشبو و مقوی دل و جگر باشد. ( غیاث ). به اصطلاح اطبا، نوعی از مرکبات که اعضای رئیسه را قوت دهد، شیرین و خوشمزه و خوشبودار بود. ( آنندراج ). نام دارویی است. ( از اقرب الموارد ).دوایی که فرح آرد. دوا که اندوه ببرد. مرکباتی از داروها که فرح و انبساط آرد. سَلوان. سَلوانَه. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). مفرح عبارت از چیزی است که مشتمل باشد بر تصفیه نفس که عبارت از روح حیوانی است و قوتها و فکر و تقویت آلات آنچه ادراک با نفس مجرداست هرچند آلات قوی باشد و از کدورات بعیده و حواس باطنی و ظاهری صحیح باشد ادراک بیشتر می گردد. ( تحفه حکیم مؤمن ). دوایی را نامند که تعدیل مزاج و تلطیف اخلاط و روح حیوانی و نفسانی نماید و حزن را زایل سازد و دماغ را قوت بخشد و حواس را نیکو گرداند و کسالت را دور کند، مانند شراب.( فهرست مخزن الادویه ): اطبا به مفرح اندر زر و سیم و مروارید افکنند و عود و مشک و ابریشم. ( نوروزنامه ). آن کس که از ایشان دور افتد، تسلی از چه طریق جوید و به کدام مفرح تداوی طلبد. ( کلیله و دمنه چ مینوی ص 188 ). پس شربتی بخورد و مفرحی ساختم او را معتدل و یک هفته معالجت کردم. ( چهارمقاله ص 134 ).

فرهنگ معین

(مُ فَ رِّ ) [ ع. ] (اِفا. ) شادی آور، فرح بخش.

فرهنگ عمید

۱. فرح آور، شاد کننده، شادی بخش.
۲. (اسم ) (طب قدیم ) داروی مقوی قلب.

فرهنگ فارسی

فرح آور، شادکننده، داروی مقوی قلب
( اسم ) ۱ - شاد کننده فرح آور فرح بخش. ۲ - دوایی که نشاط بخشد و فرح آورد داروی مقوی دل: [ آن کس که ازیشان دور افتد تسلی از چه طریق جوید و بکدام مفرح تداوی طلبد ? ] ( کلیله. مصحح مینوی. ۱۸۸ ) توضیح دوایی را نامند که تعدیل مزاج و تلطیف اخلاط و روح حیوانی و نفسانی نماید و حزن را زایل سازد و دماغ را قوت بخشد و حواس را نیکو گرداند و کسالت را دور کند مانند شراب ( مخزن الادویه ). یامعجون مفرح: [ معجون مفرح بود این تنگ دلان را مربی سلبان را بزمستان سلب این است. ] ( منوچهری. د. چا. ۲۱۴:۲ ) یا مفرح یاقوت. نوعی شراب که در آن بمقدار کم گرد ساییده شده انواع سنگهای قیمتی ا ز قبیل یاقوت و فیروزه و عقیق و جز آنها را میریختند و عقیده داشتند که موجب نشاط بیشتری است: [ علاج ضعف دل مابلب حوالت کن. که این مفرح یاقوت در خزانه تست. ]
فرحت دهنده شادمانی آورنده

فرهنگ اسم ها

اسم: مفرح (دختر) (عربی) (تلفظ: mofarreh) (فارسی: مفَرِح) (انگلیسی: mofarreh)
معنی: فرح آور، شاد کننده، شادی بخش، ( طب قدیم ) داروی مقوی قلب، شادی آور، نشاط آور، ( در پزشکی قدیم ) داروی تقویت کننده ی قلب و دماغ

جملاتی از کلمه مفرح

شیمل در تمامی دوران بیست و پنج سال تدریس در هاروارد، زندگی تقریباً درویشانه‌ای داشته است و بر اساس اعتقادات خود هیچگاه به دنبال زندگی مادی مفرحی نبوده است.او تا سن نود سالگی از مادرش نگهداری کرد و ازدواج نکرد.

خوش است گریه و آن هم نه گوهری ست، کزو مفرحی بتوان ساخت بهر تسکینم

بیا که صحبت رندان مفرح افتاده است هوای مشرب صافی دلان غبار ندارد