رجف
فرهنگ عمید
۲. حرکت کردن، جنبیدن.
۳. به لرزه درآمدن.
دانشنامه اسلامی
لرزیدن و لرزاندن در اقرب آمده «رَجَفَهُ رَجْفاً: حَرَّکَهُ، رَجَفَ: تَحَرِّکَ وَ اضْطَرَبَ شَدیداً» در مفردات آن را اضطراب شدید گفته است. صحاح نیز آنرا از زلزله و اضطراب شدید معنی کرده و دریا را رجّاف گویند برای اضطراب و حرکت شدید موجها مثل قول شاعر «حتی تغیب الشمس فی الرجّاف» تا آفتاب در دریا فرو رود. طبرسی نیز اضطراب فرموده است. . روزی که زمین و کوهها به شدّت بلرزند و کوهها تپّههای نرم باشند. . روزی که لرزنده بلرزد و زلزله دیگری در ردیف آن، در آیه مراد از لرزنده بقرینه آیه اوّل زمین است و «رادفه» صفت رجفه است که از فعل ترجف فهمیده میشود. . رجفة لرزه است و آن چهار بار در قرآن آمده است آیه فوق درباره قوم صالح میباشد احتمال دارد مراد از جفه رعشه بدن آنها باشد که در اثر صاعقه لرزیدند و به زمین افتادند و شاید مراد لرزیدن زمین است در نتیجه نزول عذاب. * مرجف به معنی اضطراب آور است و مراد از آن کسانی اند که با نشر دروغ مردم را مضطرب و ناراحت میکردند در اقرب الموارد گفت «ارجف القوم» یعنی شروع بنشر اخبار و فتنهها کردند تا مردم را به اضطراب آورند. اراجیف دروغهای وحشت آور است.
