خون دل خوردن

لغت نامه دهخدا

خون دل خوردن. [ ن ِ دِ خوَرْ / خُرْ دَ ] ( مص مرکب ) آزارکسی کردن. موجب رنج و ناراحتی کسی شدن :
گر خون دل خوری فرح افزای می خوری
ور قصد جان کنی طرب انگیز می کنی.سعدی ( خواتیم ). || رنج بردن. ناراحتی کشیدن. سعی بسیار کردن :
سالها اهل ادب باید که خون دل خورند
تا چو صائب آشنای طرز مولانا شوند.صائب.

فرهنگ فارسی

آزار کسی کردن موجب رنج و ناراحتی کسی شدن .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم