خواجه جمالی

لغت نامه دهخدا

خواجه جمالی. [ خوا / خا ج َ / ج ِ ج َ ] ( اِخ ) دهی است مشهور به خواجه مالی و در دو فرسنگی شرق آباده. ( ازفارسنامه ناصری ). در فرهنگ جغرافیایی راجع به این ناحیه چنین آمده است : قصبه مرکزی دهستان آباده طشک از بخش نیریز شهرستان فسا، این ده در جلگه قرار دارد با آب و هوای مناطق گرمسیری و 1422 تن سکنه. آب آن از قنات و محصول آن غلات و پنبه و حبوبات است. شغل اهالی زراعت و باغداری و کسب و از صنایع دستی قالی بافی است. در آنجا یک دبستان و پاسگاه ژاندارمری وجود دارد و راه فرعی است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 7 ).
خواجه جمالی. [ خوا / خا ج َ / ج ِ ج َ ] ( اِخ ) دهی است بمسافت کمی در جنوب خشت در فارس. ( از فارسنامه ناصری ). فرهنگ جغرافیایی درباره آن می گوید: دهی است از دهستان و بخش خشت شهرستان کازرون که در دامنه کوه قرار دارد با آب و هوای گرمسیری و 224 تن سکنه ، آب آن از رودخانه شاپور و محصول آن غلات و خرما و برنج و پنبه است. شغل اهالی زراعت و راه مالرو است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 7 ).

فرهنگ فارسی

دهی است بمسافت کمی در جنوب خشت در فارس . فرهنگ جغرافیایی درباره آن می گوید : دهی است از دهستان و بخش خشت شهرستان کازرون که در دامنه کوه قرار دارد با آب و هوای گرمسیری و آب آن از رودخانه شاپور و محصول آن غلات و خرما و برنج و پنبه . شغل اهالی زراعت و راه مالرو است .

دانشنامه عمومی

خواجه جمالی (بختگان). خواجه جمالی، شهری در بخش مرکزی شهرستان بختگان در استان فارس ایران است.
این روستا در تاریخ ۳۱ خرداد ۱۴۰۲ به شهر تبدیل شد.
مردم این شهر از ایل لر لشنی می باشند و به زبان لری سخن می گویند.
بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵، جمعیت شهر خواجه جمالی برابر با ۳٬۳۹۴ نفر ( ۱٬۱۶۷ خانوار ) بوده است.