تک و تاب

لغت نامه دهخدا

تک و تاب. [ ت َ ک ُ ]( ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) دو. شتاب. تاخت :
می پرید آنچنان کز آن تک و تاب
پرفکند از پیش چهار عقاب.نظامی.همچنان می شدند در تک و تاب
پس روآهسته پیشرو به شتاب.نظامی.تک و تاب شاهان بود اندکی
تب شیر در سال باشد یکی.نظامی.رجوع به تک و دیگر ترکیبهای آن و تاب شود.

فرهنگ فارسی

دو و شتاب
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم