لغت نامه دهخدا
وگر نامدی داشتندی به فال
که ناچار برخاستی تنگسال.( گرشاسبنامه ).و نیکی و بدی سال اندر جو پدید آید که چون جو راست برآید و هموار دلیل کند که آن سال فراخ بود و چون پیچنده و ناهموار برآید تنگ سال بود. ( نوروزنامه منسوب به خیام ).
زمستان درویش در تنگسال
چه سهل است پیش خداوند مال.( بوستان ).و از فروختن آن غله منع کرده اند و در قحطسالها و تنگسالها تا غایت که مردم از بی قوتی به جان رسیده اند. ( تاریخ قم ص 64 ). رجوع به تنگسالی و تنگ و دیگر ترکیبهای آن شود.
