تقشر. [ ت َ ق َش ْ ش ُ ] ( ع مص ) پوست واشدن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( زوزنی ). باز شدن پوست ، یقال : قشره فتقشر. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || ( اِ ) بیماریی است در انسان که چنان می پندارد که پوست از دل او باز میشود. چنانکه نزدیک بود که غش بر او عارض گردد. ( بحر الجواهر ).
