بی نشانی

لغت نامه دهخدا

بی نشانی. [ ن ِ نی ] ( حامص مرکب ) حالت و چگونگی بی نشان. بی علامتی. لایوصفی. فقد خصوصیت شناسائی :
عمل بیار و علم برمکش که مردان را
رهی سلیم تر از کوی بی نشانی نیست.سعدی.و رجوع به نشان شود.
گزارش محتوای نامناسب
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال ای چینگ فال ای چینگ فال احساس فال احساس فال عشق فال عشق فال شمع فال شمع