گردش رفتن

لغت نامه دهخدا

گردش رفتن. [ گ َ دِ رَ ت َ ] ( مص مرکب ) به سیر و تنزه به صحرا شدن. بیرون شدن از مکان به باغ و بستان یا دیگر جا برای تفریح و تفرج.

فرهنگ فارسی

( مصدر ) برای گشت و تفریح بباغ و بستان و صحرا رفتن .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم