دانشنامه اسلامی
آن است که کلام از جهت معنا تمام باشد، و از جهت لفظ بستگی به آیه بعد داشته باشد. این گونه وقف را به سبب اینکه در معنا تغییری نمی دهد، وقف حسن نامیده اند، ولی وصل کردن آن بهتر و سزاوارتر است. و در صورتی که قاری در آن محل وقف کند، شروع از قسمت بعد آیه نیکو نبوده، و بهتر آن است که کلمه ای را که روی آن وقف کرده، دوباره بخواند. مانند وقف میان موصوف و صفت و یا معطوف علیه و معطوف.حروف عطف عبارتند از: واو ـ فاء ـ ثم ـ حتی ـ او ـ ام ـ بل ـ لکن ـ لاموصوف و صفت مانند: وقف بر «الحمدلله» و شروع از «رب العالمین». معطوف علیه و معطوف مانند: ، وقف بر «ایاک نعبد» و شروع از «و ایاک نستعین».البته اگر وقف حسن در انتهای آیه باشد، در صورت وقف بر آن، اعاده و دوباره خواندن قسمتی از آیه قبل ضرورتی ندارد.
