مجلسی اصفهانی. [ م َ ل ِ ی ِ اِ ف َ ] ( اِخ ) از شعرای قرن دهم و از شاگردان محتشم کاشانی بود. وی به هندوستان رفت و در اوایل قرن یازدهم هجری در آنجا وفات یافت. از اوست : در جهان هر جا بلایی بود از ما درگذشت غیر بخت تیره کو چون سایه در دنبال ماست. و رجوع به ریحانة الادب چ 2 ج 5 ص 197 و قاموس الاعلام ترکی شود.