معنی زبان بند کردن

زبان بند کردن

لغت نامه دهخدا

زبان بند کردن. [ زَ بام ْ ب َ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) عمل جادویی برای بستن زبان اقوام زن از بدگویی او پیش شوهر و امثال آن. جادو کردن. افسون کردن :
بخواب نرگس جادوش سوگند
که غمزه ش کرد جادو را زبان بند.نظامی.زبان بگشای چون گل روزکی چند
کز این کردند سوسن را زبان بند.نظامی.تا زبان بند آن پری نکنم
سردرین کار سرسری نکنم.نظامی.