لغت نامه دهخدا راددست. [ دْ دَ ] ( ص مرکب ) دارای دستی بخشنده. که با دست راد است. بخشنده. گشاده دست : ردی دانش آرای یزدان پرست زمین حلم و دریادل و راددست.اسدی.
