دستی باف

لغت نامه دهخدا

دستی باف. [ دَ ]( نف مرکب ) دستی بافنده. دست باف. آنکه با دست چیزی رامی بافد. || ( ن مف مرکب ) دستی بافته. آنچه با دست بافته باشند. دست باف. و رجوع به دست باف شود.

فرهنگ فارسی

دستی بافنده . دست باف . آنکه با دست چیزی را می بافد .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال اوراکل فال اوراکل فال کارت فال کارت فال تک نیت فال تک نیت فال تاروت فال تاروت