در تابیدن

لغت نامه دهخدا

درتابیدن. [ دَ دَ ] ( مص مرکب ) تابیدن. تافتن :
به خانه در ز نور قرص خورشید
همان بینی که درتابد به روزن.ناصرخسرو.رجوع به تابیدن شود.

فرهنگ فارسی

تابیدن تافتن

گزارش محتوای نامناسب

فال گیر

بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم

فال اوراکل

فال تاروت

فال احساس