خودسر زن

لغت نامه دهخدا

خودسر زن. [ خوَدْ / خُدْ س َ زَ ] ( اِ مرکب ) زنی که بی اجازت خانواده شو کند و چنین زنی از شوی خود ارث نبرد. ( حقوق قدیم ایران ).

فرهنگ فارسی

زنی که بی اجازت خانواده شو کند و چنین زنی از شوی خود ارث نبرد .

دانشنامه آزاد فارسی

خودسَر زن
زن خودرأی در ادبیات حقوقی زَردُشتی. زن یا دختری که بدون رضایت پدر و یا سرپرست خود و با خواست شخصی اش ازدواج می کند. پدر و یا سرپرست او، می تواند چنین زنی را از ارث محروم کند.