لغت نامه دهخدا حرام توشه. [ ح َ ش َ / ش ِ ] ( ص مرکب ) حرام خوار. نمکحرام. ( غیاث ). || دشنامی است ، یعنی کسی که از قوت حرام و غیرمشروع پرورش یافته باشد.
