لغت نامه دهخدا تب دائم. [ ت َ ب ِءِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) حمّای دائم. تب بندی. تب لازم. تب دق. رجوع به تب و دیگر ترکیبهای آن شود.
