بادیه ٔ غول دار

لغت نامه دهخدا

بادیه غول دار. [ ی َ / ی ِ ی ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) این جهان. ( ناظم الاطباء: بادیه ). کنایه از دنیای فانی باشد. ( آنندراج ).

فرهنگ فارسی

این جهان
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال مکعب فال مکعب فال فنجان فال فنجان فال رابطه فال رابطه فال تاروت فال تاروت