معنی امامت ائمه اثنی عشر

امامت ائمه اثنی عشر

دانشنامه اسلامی

[ویکی شیعه] امامت ائمّه اثنی عشر به معنای مقام سرپرستی و ولایت خاص الهی ِ دوازده جانشین پیامبر خاتم(ص) است. بنابر آموزه های شیعه امامیه، دوازده نفر معصوم، از اهل بیت(ع) پیامبر(ص)، بر دیگران امامت و ولایت دارند و خداوند آنان را به این مقام نصب کرده است. بدین مناسبت، شیعه امامیه، را شیعه اثنی عشری نیز می خوانند.
نام امامان دوازده گانه شیعه به ترتیب عبارت است از: علی(ع)، حسن(ع)، حسین (ع)، علی(ع)، محمد(ع)، جعفر(ع)، موسی(ع)، علی(ع)، محمد(ع)، علی(ع)، حسن(ع) و محمد(عج).
دلایل امامت ائمه را می توان در در دو بخش کلی روایات و ویژگی های خود ائمه دسته بندی کرد.