دانشنامه اسلامی
ام عبدالله فرزند امام مجتبی (علیه السلام)، نامش فاطمه و مادرش ام ولد است. به او ام عبده و ام محمّد نیز گفته اند. مادر ایشان نیز ام اسحاق دختر طلحة بن عبیدالله التیمی بوده است. ظاهراً کنیه مشهور ایشان ام عبدالله است و برخی اُم الحسن را نیز ذکر کرده اند.
ازدواج
او با امام سجاد (علیه السلام) ازدواج کرد و از وی چهار فرزند به نام های امام محمد باقر (علیه السلام)، حسن، علی و عبدالله متولد شد. او اولین علوی بود که با یک علوی دیگر ازدواج کرد. به همین جهت، امام باقر (علیه السلام) فرزند این دو را «هاشمی من هاشمیین علوی من علویین؛ یک هاشمی که از پدر و مادر هاشمی است و یک علوی که از پدر و مادر علوی است» توصیف کرده اند. او در خاندان امام حسن (علیه السلام)، در صداقت و راستگویی، بی نظیر و نخستین زن علویه بود که فرزند علوی (امام باقر (علیه السلام)]] ) به دنیا آورد.
حضور درکربلا
ام عبدالله با عموی بزرگوارش، امام حسین (علیه السلام) به کربلا آمد و در لباس اسارت به کوفه و شام برده شد. در دوران اسارت شاهد در غل و زنجیر بودن همسر (امام سجاد (علیه السلام))، گرسنگی و تشنگی فرزند (امام محمد باقر (علیه السلام)) و دیدن سرهای خویشاوندان بر نیزه بود. در منابع کهن و اخیر اطلاعات دیگری درباره ی نامبرده وجود ندارد.
فضایل
...
