اشتغال داشتن

لغت نامه دهخدا

اشتغال داشتن. [ اِ ت ِ ت َ ] ( مص مرکب ) مشغول بودن به کاری. سرگرم بودن به کاری. || توجه قلبی به کسی یا چیزی :
زنده دلا مرده ندانی که کیست
آنکه ندارد به خدا اشتغال.سعدی.سخنی بگوی با من که چنان اسیر عشقم
که به خویشتن ندارم به وجودت اشتغالی.سعدی ( طیبات ).