کلمه «اکدیان» به مردمی اشاره دارد که به قوم و تمدن اکد تعلق داشته‌اند، سرزمینی باستانی در میان‌رودان که بین رودخانه‌های دجله و فرات قرار داشت. این اصطلاح همچنین به زبان و فرهنگ مرتبط با این قوم اشاره می‌کند و نشان‌دهنده هویت تاریخی و جغرافیایی آنان است. اکدیان یکی از نخستین تمدن‌های بین‌النهرین بودند که نقش مهمی در شکل‌گیری تمدن‌های بعدی منطقه ایفا کردند.
از اصطلاح «اکدیان» می‌توان دو مفهوم اصلی استخراج کرد: مردم اکد و زبان اکد. مردم اکد، قومی بودند که در شهرها و سرزمین‌های میان‌رودان زندگی می‌کردند و حکومت‌های شهری و امپراتوری‌هایی را شکل دادند. زبان اکدی نیز زبان رسمی و اداری این قوم بود که در نوشته‌ها و اسناد باستانی به کار می‌رفت و نقش کلیدی در انتقال فرهنگ و دانش میان‌رودان داشت.
ویژگی برجسته این مردم، ایجاد اولین امپراتوری‌های متمرکز و توسعه نظام اداری و نوشتاری در منطقه میان‌رودان بود. آنها تأثیر عمیقی بر تمدن‌های بعدی، از جمله بابلیان و آشوریان گذاشتند و آثار فرهنگی، زبانی و تاریخی آنها همچنان در متون باستانی مشاهده می‌شود. به این ترتیب، واژه «اکدیان» هم نشان‌دهنده هویت قومی و هم نشان‌دهنده میراث فرهنگی و زبانی این تمدن باستانی است.
