اسماء متشابه

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] اسماء متشابه ، در منطق به اسم هایی اطلاق می شود که معانی مختلف داشته باشند، و به سبب وجود مناسبت یا مشابهت بین معانی، آن لفظ را به معنی اخیر به کار گرفته باشند.
اسماء متشابه ، اسم هایی هستند که معانی مختلف داشته باشند، بدین طریق که اسمی را نخست به ازای معنایی وضع کرده و سپس بسبب وجود مناسبت یا مشابهت آن معنی با معنی دیگر آن را به معنی اخیر هم اطلاق کرده باشند، مانند الفاظی که ابتدا به ازای معانی حقیقی وضع شده و سپس در معانی مجازی نیز بکار رفته است. «و اسماء متشابه دو قسم بود: اول آنکه استعمال لفظ در معنی اصلی ممهّد بود و در معنی شبیه بسبب ملاحظه با آن معنی بود و به اعتبار مناسبتی که علت تشابه بود و چون چنین بود، اطلاق آن لفظ را بر معنی اصل، حقیقت خوانند و بر معنی شبیه مجاز، چنانکه اطلاق نور بر نور آفتاب و بر نور باصره و بر نور بصیرت».
خواجه نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد، اساس الاقتباس، ص۱۰.
۱. ↑ خواجه نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد، اساس الاقتباس، ص۱۰.
خوانساری، محمد، فرهنگ اصطلاحات منطقی به انضمام واژه نامه فرانسه و انگلیسی، ص۱۵.
...
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم