دانشنامه آزاد فارسی
نوعی استعاره که بدان از لوازم و ملایمات مستعارٌله و مستعارٌمنه یادی نرود: آویختی آفتاب را دوش/از سلسله های جعد پُر خَم (خاقانی). در این بیت، «آفتاب» استعاره از «روی یار» است، ولی از لوازم آن یادی نرفته است.
استعاره مطلقه
نوعی استعاره که بدان از لوازم و ملایمات مستعارٌله و مستعارٌمنه یادی نرود: آویختی آفتاب را دوش/از سلسله های جعد پُر خَم (خاقانی). در این بیت، «آفتاب» استعاره از «روی یار» است، ولی از لوازم آن یادی نرفته است.
دانشنامه اسلامی
«استعاره مطلقه» استعاره ای است که چیزی از ملایمات مستعارمنه و مستعارله در آن گفته نشود. این استعاره را از آن رو «مطلقه» نامیده اند که از تقیید به اوصاف و احوال طرفین عاری است.
