اب خضر

لغت نامه دهخدا

( آب خضر ) آب خضر. [ ب ِ خ ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) آب زندگانی ، و مجازاً علم لدنّی. ( برهان ) :
در کلک تو سرّ غیب مضمر
در لفظ تو آب خضر مدغم.کمال الدین اصفهانی.

فرهنگ معین

( آب خضر ) (بِ خِ ) [ فا - ع . ] (اِمر. ) ۱ - آب حیات بخش . ۲ - معرفت حقیقی که خاصة انبیاء و اولیاست .

فرهنگ فارسی

( آب خضر ) آب حیات
( اسم ) ۱ - آب حیات ۲ - ( تصوف ) علم لدنی معرفت حقیقی که خاص. انبیا و اولیاست .
آب زندگانی