بروشک

لغت نامه دهخدا

بروشک. [ ب ُ ش َ ] ( اِ ) خاک ، که به عربی تراب گویند. ( از برهان ) ( از لغت فرس اسدی ):
در شب هجرم که سر زد گریه با دود آه
در بروشک از سرشکم سبزه میروید سیاه.قطب الدین.

فرهنگ عمید

خاک، گرد، غبار.

دانشنامه عمومی

بروشک ( به لهستانی: Brusiek ) یک روستا در لهستان است که در گمینا کوشنچین واقع شده است. بروشک ۶۸ نفر جمعیت دارد.