اغطش
دانشنامه اسلامی
ریشه کلمه:
غطش (۱ بار)
«أَغْطَش» از مادّه «غطش» (بر وزن عرش) به معنای تاریکی است; ولی «راغب» در «مفردات» می گوید: اصل آن از «اغطش» به معنای کسی است که چشم کم نوری دارد، گرفته شده است.
(بر وزن فلس) تاریک شدن. در لغت آمده «غَطَشَ اللَّیْلُ غَطْشاً: اَظْلَمَ» اغطاش لازم و متعدی هر دو آمده است. . یعنی شب آسمان را تاریک گردانید و نور آن را خارج کرد رجوع شود به «سماء» این کلمه تنها یک بار در قرآن آمده است.
