استوای فلکی

لغت نامه دهخدا

استوای فلکی. [ اِ ت ِ ی ِ ف َ ل َ ] ( اِخ ) دایره عظیمه فلک ، عمود بر مدار قطبین.

فرهنگ فارسی

دایر. عظیمه فلک
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال جذب فال جذب فال چوب فال چوب فال فرشتگان فال فرشتگان فال سنجش فال سنجش