لغت نامه دهخدا مستعم. [ م ُ ت َ ع ِم م ] ( ع ص ) نعت فاعلی از استعمام. به عمی گیرنده. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). || آنکه عمامه برسر می بندد. ( اقرب الموارد ). رجوع به استعمام شود.
