قنداقه. [ ق ُ ق َ ] ( ترکی ، اِ ) پارچه ای است که طفل نوازد را بواسطه آن پوشانند تا بدن نازک و لطیف او را محافظت نماید و در مشرق زمین اکنون هم معمول است. ( قاموس کتاب مقدس ). رجوع به قنداق شود.
فرهنگ فارسی
( اسم ) ۱ - پارچه ای که دست و پای کودک نوزاد را در آن می پیچند و بانوار مانندی آن را می بندند تا دست و پای کودک بی حرکت بماند : بچه را در قنداق سفید می پیچند و دو ننو می خوابانند ۲ - قسمت چوبی ته تفنگ .
