فایتون

فرهنگ معین

[ انگ . ] (اِ. ) درشکه .

فرهنگ فارسی

درشکه، درشکه چهارچرخه
( اسم ) وسیله نقلیه رو باز که بااسب کشیده شود درشکه .

دانشنامه عمومی

فائِتون یا فایِتون ( به یونانی: Φαέθων به معنی «درخشنده»، به انگلیسی: Phaëton ) ، نام فرزند هلیوس ( فوبوس ) است. فائِتون از مادرش کلایمین می خواهد به او اطمینان دهد در مورد پدرش راست می گوید که پدرش، هلیوس، خدای خورشید است. مادرش از از او می خواهد که خود از پدرش بپرسد. وقتی فائِتون با پدرش صحبت می کند، پدرش به او اطمینان می دهد که خدای خورشید است. فائِتون هم از او می خواهد برای اثبات، به مدت یک روز ارابهٔ خورشید را به او بدهد و پدرش هم می پذیرد. فائِتون کنترل ارابه را از دست می دهد و جهان را خطر نابودی فرا می گیرد. زئوس هم به ناچار برای نجات دنیا ارابه را با صاعقه ای منهدم می کند و این صاعقه جان فائِتون را هم می گیرد.
ویل دورانت دربارهٔ فایتون می نویسد:
فایتون به معنی درخشان، پسر هلیوس، ارابهٔ آتشین را چنان بی باکانه راند که نزدیک بود جهان را بسوزاند. صاعقه به او اصابت کرد و به دریایش افکند. شاید مفاد این افسانه، مانند افسانه ایکاروس اخطاری باشد به جوانان سرکش.
در فرهنگ معین، "فایتون" به معنی درشکه به کار رفته است.

دانشنامه آزاد فارسی

فایْتون (Phaethon)
فایْتون
(در یونانی به معنای درخشان) در اساطیر یونان، پسر هِلیوس، خدای خورشید، و کلومنه. او اجازه یافت که ارابۀ پدرش را یک روز براند، اما مهار اسب ها از دستش خارج شد و چیزی نمانده بود زمین را به آتش بکشد؛ در نتیجه، زئوس او را با آذرخشی هلاک کرد و جسدش را به رود اریدانوس انداخت. در روایتی دیگر، خواهران فایتون، که اسب ها را زین و یراق کرده بودند، به صورت درختان کاج درآمدند و اشک هایشان به صمغ گران بهای کهربا تبدیل شد.

ویکی واژه

درشکه.