عفد

لغت نامه دهخدا

عفد. [ ع َ ] ( ع مص ) هر دوپای فراهم آورده برجستن. ( از منتهی الارب ).دو پای را در کنار هم قرار دادن و جهیدن بدون دویدن. ( از اقرب الموارد ). عَفَدان. رجوع به عفدان شود.
عفد. [ ع َ ] ( ع اِ ) کبوتر، یا مرغی است شبیه کبوتر. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( از فهرست مخزن الادویه ).

فرهنگ فارسی

کبوتر یا مرغی است شبیه کبوتر
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال راز فال راز فال ماهجونگ فال ماهجونگ فال تاروت فال تاروت فال تک نیت فال تک نیت