عزرا

لغت نامه دهخدا

عزرا. [ ع ِ ] ( اِخ ) ( لغت عبری است بمعنی یاری و امداد ). و آن نام کاهن و رهبرعبرانیان و کاتب دینی یهود در قرن پنجم ق.م. است که در دربار ایران صاحب جاه و مقام بود. وی معاصر اردشیر درازدست هخامنشی بود. وی در سال 457 ق.م. به سرکردگی و پیشوایی عده بسیاری از اسیران یهود که از بابل به اورشلیم بازمیگشتند ( در حدود 1775 تن ) برگزیده شد و در اورشلیم به اصلاح دین و تلاوت متون مقدس اشتغال داشت و همچنین به نوشتن تاریخ و کتاب معروف « عزرا» و قسمتی از «نحمیا» سرگرم بود. گویند همه کتب عهدعتیق را وی جمعآوری و تدوین کرده است. عزرا در نویسندگی مهارت داشت و در آیین یهود اصلاحاتی کرده و کنیسه هایی تأسیس نموده است. و مسلمانان او را بنام عُزَیر خوانند و از انبیای بنی اسرائیل شمارند. ( فرهنگ فارسی معین ). و رجوع به قاموس کتاب مقدس و عزیر شود.

فرهنگ فارسی

کاهن و رهبر عبرانیان و کاتب دینی یهود ( قر. ۵ ق .م . ) که در دربار ایران صاحب جاه و مقام بود . وی معاصر اردشیر دراز دست هخامنشی بود. در سال ۴۵۷ ق . م . بسر کردگی و پیشوایی عده بسیاری از اسیران یهود که از بابل باورشلیم باز میگشتند ( حدود ۱۷۷۵ تن ) برگزیده شد و در اورشلیم به اصلاح دین و تلاوت متون مقدس اشتغال داشت و همچنین بنوشتن تاریخ و کتاب معروف [ عزرا ] و قسمتی از [ نحمیا ] سرگرم بود . گویند همه کتب عهد عتیق را وی جمع آوری و تدوین کرده است . عزرا در نویسندگی مهارت داشت و در آیین یهود اصلاحاتی کرده و کنیسه هایی تاسیس نموده است . توضیح مسلمانان او را بنام [ عزیر ] خوانند و از انبیای بنی اسرائیل شمارند .
لغت عبری است بمعنی یاری و امداد و آن نام کاهن و رهبر عبرانیان و کاتب دینی یهود در قرن پنجم قبل از میلاد است که در دبار ایران صاحب جاه و مقام بود وی معاصر اردشیر دراز دست هخامنشی بود وی در سال ۴۵۷ قبل از میلاد بسرکردگی و پیشوایی عده بسیاری از اسیران یهود که از بابل به اورشلیم باز میگشتند برگزیده شد و در اورشلیم به اصلاح دین و تلاوت متون مقدس اشتغال داشت و همچنین بنوشتن تاریخ و کتاب معروف عزرا و قسمتی از نحمیا سرگرم بود

فرهنگ اسم ها

اسم: عزرا (پسر) (عبری) (تلفظ: ezra) (فارسی: عزرا) (انگلیسی: ezra)
معنی: امداد و یاری، نام کاهن و رهبر عبرانیان در زمان اردشیر پادشاه هخامنشی

دانشنامه عمومی

عزرا (دهانه). عزرا یک دهانه برخوردی در ماه است.
این دهانه ۱۰ دهانه اقماری دارد.

دانشنامه آزاد فارسی

عَزرا (Ezra)
در عهد عتیق، کاتب عبرانی که در ۴۵۸پ م از جانب اردشیر، پادشاه ایران (احتمالاً اردشیر اول، ۴۶۴ـ۴۲۳پ م) اجازه یافت که قومش را از بابِل به اورشلیم بازگرداند. او شریعت موسی (ع) را احیا کرد و ازدواج با غیریهود را قدغن کرد.