صبح ثانی

لغت نامه دهخدا

صبح ثانی. [ ص ُ ح ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) صبح دوم. بام دوم. صبح پسین. صبح صادق. صبح آخرین :
فروغ جبهه صاحب قرانیست
گواه صبح اول صبح ثانیست.میرزا جلال طباطبا.رجوع به صبح پسین شود.