شولستان. [ ل ِ ] ( اِخ ) بلوکی از توابع شاپور کازرون که طایفه ممسنی از ایلهای فارس در آنجا ساکن اند. هوایش سرد است. ( از فرهنگ فارسی معین ). ابن بطوطه که در سال 730 هَ. ق. کازرون را دیده است گوید اطراف کازرون را بلادالشول گویند و امروز به شولستان معروف است. ( سرزمینهای خلافت شرقی لسترنج ص 288 ). «بلادالشول » نام بلوکی است در فارس. این ناحیه در دوره ساسانیان داخل در منطقه شاپورخوره بود و قصبه آن را شاپور اول بنا نهاد و در سال 23 هَ. ق. / 643 م. عثمان بن ابی العاص این منطقه را به تصرف درآورد. شولستان پس از یک دوره ویرانی مجدداً در عهد اتابک چاولی ( متوفی در 510 هَ. ق. دست نشانده سلجوقیان آبادگردید و در اواخر دوره صفویه یا پس از قیام نادر جنگجویان لر ممسنی شولستان را تصرف نمودند و این ناحیه بدیشان منسوب گردید و اینک آن را بلوک ممسنی خوانند که مساحت آن 100 * 60 میل مربع و محدود است از مشرق به کام فیروز و اردکان و از شمال و غرب زرگرد و لرستان و کهگیلویه و از جنوب کازرون و کوه مره شگفت. رجوع به دایرة المعارف اسلام ، جغرافی غرب ایران ص 44، تاریخ عصر حافظ ج 1 ( فهرست اعلام )، تاریخ گزیده ( فهرست اعلام )، نزهةالقلوب ج 3 ص 70، تاریخ مغول ، روضات الجنات ص 408 و حبیب السیر چ تهران ص 92، 102 و 107 شود.
فرهنگ فارسی
بلوکی از توابع شاپور کازرون که طایفه ممسنی از ایلهای فارس در آنجا ساکن اند . هوایش سرد است .
