شحر

لغت نامه دهخدا

شحر. [ ش َ ] ( ع اِ ) بطن وادی. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). || آبراهه. ( منتهی الارب ). مجرای آب. ( از اقرب الموارد ). || نشان پشت ریش به ْشده شتر. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).
شحر. [ ش ِ ] ( ع اِ ) شط. ( اقرب الموارد ). رود.
شحر. [ ش َ ح َ ] ( ع ) فزع و خوف. ( از اقرب الموارد ).
شحر. [ ش َ ] ( ع مص ) دهان گشادن. ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).
شحر. [ ش َ / ش ِ ] ( اِخ ) ساحلی است میان عمان و عدن. ( از منتهی الارب ). ساحل یمن. ( از اقرب الموارد ). شهری است ( به عربستان ) بر کران دریا و از وی اشتران نیک خیزد و لبان از آنجا برند به همه جهان. ( حدودالعالم ). ساحل مهرة به یمن. ( از المعرب جوالیقی ).

فرهنگ فارسی

دهان گشادن

دانشنامه عمومی

شحر (شهر). شحر به عربی ( الشحر ) ، شهری ساحلی در کرانهٔ دریای عرب، و در سمت مشرق مکلا در کشور یمن واقع شده است.
این شهر مرکز مدیریت الشحر است، و در استان حضرموت واقع شده است.
اشغالگران پرتغالی در سال ۱۵۱۲ این شهر را اشغال نموندند.
جمعیت این شهر در حدود ۴۰۰۰۰ نفر می باشد.