ساع

لغت نامه دهخدا

ساع. ( ع اِ ) ج ِ ساعة. ( منتهی الارب ) ( المنجد ). از مصدر سَوع. رجوع به ساعت شود.

فرهنگ فارسی

ساعه
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال تاروت فال تاروت فال شیخ بهایی فال شیخ بهایی فال تاروت فال تاروت فال ارمنی فال ارمنی