زر بار

لغت نامه دهخدا

زربار. [ زَ ]( نف مرکب ) که زر بارد. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ). زربخش. که زر از دستش بارد. که زر بخشد :
نشانی از کف زربار او دهد به خزان
چو برگ ریز شود بر زمین شجر ز هوا.سوزنی ( یادداشت ایضاً ).

فرهنگ فارسی

که زر بارد زر بخش

فرهنگ اسم ها

اسم: زر بار (دختر) (فارسی) (تلفظ: zar bār) (فارسی: زَربار) (انگلیسی: zar bar)
معنی: زربخش، آن که زر بارد، آن که زر از دستش بارد و زر بخشد