ترکانه

ای زهره ز چشم‌های هندو ترکانه تو تیر در کمان نه

خرگاه عیش در شکنید و به تف آه ترکانه آتش از در خرگه برآورید

ترک عجمی کاکل ترکانه برانداخت از خانه برون آمد و صد خانه برانداخت

زهی بزم خداوندی زهی می‌های شاهانه زهی یغما که می‌آرد شه قفجاق ترکانه

ترکانه چشم مستش بگشاده است کفر وز غارت دل و دین یارب چه شاهداست

دو چشم تو عجمی ترک و مست و خون ریزند که می‌زند عجمی تیرهای ترکانه