معنی روز گردک

لغت نامه دهخدا

روزگردک. [ گ َدَ ] ( اِ مرکب ) آفتاب گردان. ( ناظم الاطباء ). گیاهی که با آفتاب گردد. ( ناظم الاطباء ) ( مهذب الاسماء ). تَنّوم. ( مهذب الاسماء ). تنوم که خوردن ثمر آن با سپندان و آب کشنده اقسام کرمهاست. ( از منتهی الارب ). گلی است که آنرا بهندی سورج مکهی گویند. ( آنندراج ). || حرباء. ( مهذب الاسماء ). جنسی است از کرباسک. شقذان. ( مهذب الاسماء ). آفتاب پرست. ( یادداشت مؤلف ).