رمیح

لغت نامه دهخدا

رمیح. [ رِ ] ( ازع ، اِ ) ممال رِماح. رجوع به رِماح شود :
بفرمود شاه جهان [ کیخسرو ] تا سلیح
بیارند تیغ و سنان و رمیح.فردوسی.
رمیح. [ رُ م َ ] ( ع اِ ) نره . ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).