دیده بانی

لغت نامه دهخدا

دیده بانی. [ دی دَ ] ( حامص مرکب ) دیدبانی. عمل و شغل دیده بان. کار دیده بان :
چرا از دیو جستم مهربانی
چرا از کور جستم دیده بانی.( ویس و رامین ).چه آن کز او بیوسد مهربانی
چه آن کز کور جوید دیده بانی.( ویس و رامین ).دیده بانی مجو، ز دیده کور
آب شیرین نزاید از گل شور.مکتبی.اگر چشمان نکردی دیده بونی
چه دونی دل که خوبان در کجابی.باباطاهر.- امثال :
از کور دیده بانی نیاید.

فرهنگ فارسی

عمل و شغل دیده بان
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم